Met Hart & Hoofd

Hulp bij hartklachten

 

Stel je voor: je hebt een gezellig feestje, tot plotseling een van de gasten onwel wordt.  Het is duidelijk dat het gaat om hartklachten. Het ziet er nogal ernstig uit.  Er is geen AED aanwezig en je hebt nog nooit een cursus reanimatie gevolgd. Het is op zich niet ondenkbaar. Niet overal is een defibrillator aanwezig en niet iedereen kan reanimeren.

Wat doe je?

Eerst 112 bellen natuurlijk, dat spreekt voor zich. Maar wat als je die niet direct te pakken krijgt. Er gaat altijd wel enige tijd overheen… Wat doe je in de tussentijd? Kun je wel iets doen?

Je kunt zeker iets doen! Onthoud de volgende handelingen goed, het kan levens redden!  Het is erg eenvoudig, door iedereen toe te passen en heel effectief:

  • Ga links naast de persoon zitten
  • Leg je rechterhand op het midden van diens rug (op de ruggengraat dus) ter hoogte van de 5e borstwervel (= ter hoogte van het hart)
  • Of:  leg dan je rechterhand op de linkerkant van de borst 
  • Houd met je linkerhand de linkerpink en de linker ringvinger van de persoon vast
  • Blijf vasthouden tot de arts komt

Je ondersteunt op deze manier heel veilig, maar ook heel effectief de hartfunctie. Op cruciale momenten zoals hierboven geschetst, is deze ondersteuning mogelijk levensreddend.

LET WEL: Reguliere hulp gaat altijd voor! Dus heb je 112 bereikt en ontvang je telefonisch aanwijzingen om hulp te bieden tot de ambulance komt, volg dan altijd die aanwijzingen op!

Het vasthouden van de pink en ringvinger kan dan eventueel nog door iemand anders gebeuren als ‘extra’ (indien er nog een extra persoon aanwezig is).

Ter illustratie  een kort verhaal uit de  geschiedenis:

Aan het begin van de 20e eeuw (zo tussen 1916 en 1927) brak er  een wereldwijde epidemie uit van de zogenaamde slaapziekte.  Een ernstige ziekte, waarbij mensen in een diepe slaap raakten. Zo diep, dat het leek alsof ze niet meer leefden.

In die tijd waren de medische mogelijkheden om vast te stellen of iemand overleden was, beperkt. Om te voorkomen dat mensen levend zouden worden begraven, kregen de grafdelvers een bijzondere opdracht. Zij moesten, voordat zij iemand gingen begraven, in de pink van de betreffende persoon bijten. Klinkt best luguber. Maar het had een reden: gebeurde er na het bijten niets, dan werd de persoon als overleden beschouwd en begraven. Maar kwam er (op wat voor wijze dan ook) reactie, dan kon vastgesteld worden dat de persoon nog leefde. En dus niet begraven moest worden..

Hoe kan zoiets? Door in de pink te bijten, werd de hartfunctie geactiveerd. Het werkte eigenlijk als een ingebouwde AED. Was deze functie volledig weg, dan kwam er geen reactie meer. Maar als er nog activiteit was, hoe weinig dan ook, dan werd dat zichtbaar en geactiveerd.

Zo kan het nu nog worden gebruikt. Het is volledig veilig, kan niet verkeerd worden toegepast, en is altijd ondersteunend. Het bijten kunnen we gelukkig achterwege laten. Gewoon vasthouden in combinatie met de 5e borstwervel werkt net zo goed.